Punt.NL

Punt.NL

Punt.NL

Er staat RIJKS HOOGERE BURGERSCHOOL. op de gevel aan de overkant.
Dat Hoogere met dubbel O ken ik nog wel van heel vroeger, maar die punt?
Het staat wel vaker op gevels van een
bepaalde bouwperiode.
‘Volgens mij waren ze al voorbereid op .nl’, grapte
een vriend.
Die punt is nog wel een punt om eens uit te zoeken.
En elke dag word ik herinnerd aan mijn leuke HBS-jaren na de MULO.

Van de ene naar de andere MULO verhuisde ik, zo bleef het bij twee typelessen.
Nooit blind leren typen, ik heb het me in latere jaren
zelf aangeleerd.
Door jaren gebruik van een schrijfmachine, later een elektrische met twee verwisselbare ‘bloemschijven’/twee lettertypen, staar ik me niet blind op typefouten.
Daar had je de onvolprezen Tipp-ex producten voor: je kon de ongewenste letters ‘witten’ en die plaats laten innemen door de gewenste.

Het gebruik van een typemachien is een uitkomst voor iemand als ik, die door veel verhuizingen evenzovele soorten handschriften aanleerde op school, zodat er vaak over mijn handschrift werd geklaagd.
Mijn schoonmoeder bleek -later- de geschreven vakantiekaarten niet te kunnen lezen….

Als je in de jaren90 forensde, werd er geheimtaal gesproken in de coupé.
Het deed buitenaards aan en de mannen keken er zeer interessant bij met hun actetassen en koffertjes.
Ze bleken van de computerplaneet te komen en spraken over www en http of https.
Programmeurs van buitenaardse zaken.
NL was altijd mijn geboorteland, Amsterdam de geboortestad en NL bestickerde onze auto.
Maar ineens was VenD niet meer VenD, maar VenD.NL of vend.nl, dat was even onduidelijk.
Op auto’s, in reclames: plots raakte alles besmet door een .nl-virus, leek het wel.

Wie of wat waren toch die .nl-ers?
Dat werd natuurlijk veel duidelijker, toen ik WP moest leren als herintreedster op de arbeidsmarkt, waar computers de boel regeerden.
De Woorden Perfect maken lukte me wel, maar die onderwatercommando’s ingeven en dat grijze scherm!!!
Ik voelde me als een bemanningslid met watervrees op een onderzeeër.
Je kon toch helemaal niet zien wat je deed, hetgeen mij waterlanders deed produceren in plaats van gewenste resultaten op de computer.
Gelukkig kreeg ik werk waar men Word gebruikte en een kleurencomputer bezigde.
Met mijn beeld-end vermogen ging een wereld open.

Later sloeg ook ik thuis aan het surfen op het World Wide Web.
Het .nl-virus bleek besmettelijk.
Door prachtige websites droomde ik mijzelf.nl.
Welaan lezer: aanschouw www.hannekegunsing.nl
Splinternieuw!
Punt.NL

hanneke

Een reactie plaatsen